Domenico Parisi, genaamd Ico, werd geboren in Palermo op 23 september 1916 als kind van Siciliaanse ouders, die al in Piemonte woonden. In 1925 verhuisde de familie Parisi naar Como, waar Ico in 1936 bouwinspecteur werd en een periode van stage doorbracht in Studio Terragni. Hij heeft de mogelijkheid om persoonlijkheden van de architectuur en kunst van Como te kennen en regelmatig te bezoeken, zoals Cattaneo, Lingeri, Radice, Rho, Persico en Sartoris. Gepassioneerd door film en fotografie maakte hij op verzoek van Terragni de fotografische beelden van het Casa del Fascio (Het Huis van het Fascisme in het Italiaans). Ontslagen van het front in 1943, keerde hij terug naar Como en hervatte zijn ontwerpactiviteit, voornamelijk met betrekking tot meubels, tentoonstellingsinstallatie en interieurarchitectuur. Luisa Aiani, met wie hij in 1947 trouwde, werkte met hem samen. Samen openen ze de Ruota studio, een plek van design maar ook een plek van kunst, tentoonstelling en cultuur.
Vanaf het begin van de jaren 1950 werd de activiteit van Parisi steeds productiever, of het nu op het gebied van architectuur of design was. Hij ontwierp meubels, eerst als een enkel stuk met Brianza-ambachtslieden, vervolgens in industriële productie, met bedrijven zoals Cassina, en veel decoratieve kunstobjecten, zoals keramiek en glaswerk.
Het einde van de jaren zestig betekende een keerpunt in zijn conceptueel onderzoek. Met de Contenitoriumani (Human Containers in het Italiaans), gemaakt in samenwerking met de beeldhouwer Francesco Somaini en voor het eerst gepresenteerd op de Milan Furniture Show in 1968, begint Parisi een nieuw onderzoeksproject gericht op het definiëren van een utopisch-existentieel idee van leven.
Het hoogtepunt van zijn conceptuele en existentiële onderzoek was tussen 1974 en 1976, met de "Operazione Arcevia", collectief en interdisciplinair benaderd en afgerond door het ontwerp van een hele gemeenschap. Dit werk wordt gepresenteerd als onderdeel van de 76e Biënnale van Venetië en vervolgens tentoongesteld in de National Gallery of Modern Art in Rome (1979).
Veel grafisch onderzoek, het onderwerp van talrijke collectieve en persoonlijke tentoonstellingen, komt voort uit zo'n sociaal-urbanistische ervaring, zeer utopisch. Hij overleed in Como op 19 december 1996.